Сочинение ман юратна кенеке

Обновлено: 04.07.2024

В своём произведении “Евгений Онегин” Пушкин затрагивает такие волнующие нас темы как: дружба, верность, любовь и предательство. В его произведении нашли своё место многие человеческие пороки, но также там имеют место быть и добродетели, которые показывают читателю, что всегда есть маленькая толика добра, в этом злом мире. Однако, в большинстве своём, произведение “Евгений Онегин” отнюдь не о великом добре, как и не о великом зле. Данное произведение скорее держит золотую середину, из которой и является выходцем главный персонаж произведения, сам, Евгений Онегин.

В произведении Евгений Онеги предстаёт перед нами как достаточно умный молодой человек. Ему присущи хорошие стороны любого человеческого характера. Однако как выясняется позже, Онегин также имеет, как и любой другой человек, достаточно неприятные черты характера, которые позже всплывают по мере хода повествования.

Выясняется, что Евгений довольно злопамятный человек, который не потерпит любых унижений или неповиновения в свою сторону со стороны обычных людей, которые, так или иначе, находятся ниже его социального статуса. Пусть даже и выше его статуса, Евгений всё равно сделает всё возможное, дабы максимально навредить своему обидчику, заставить его чувствовать себя униженным. Таким образом, автор выделяет всю двуличность персонажа. Он говорит о том, что даже если человек приятно выглядит внешне, он обходителен, вежлив, то не стоит доверять ему, так как в любой момент данная вежливость может стать агрессией или даже ненавистью по отношению к вам. И это правда, жизни, ведь очень часто людей предают попросту из-за того, что они имеют то, что надо получить другим людям. Потому и многие люди лишаются, казалось бы, близких им людей, они просто предают их. Это одна из мыслей, которую выражает автор в своём произведении.

Следующая же мысль, которую Пушкин пытается передать через своё произведение, тема любви и предательства. По ходу развития сюжета мы видим, как Евгений сперва влюбляет в себя одну девушку, а затем во зло ей начинает флиртовать с другой, даже не задумываясь о чувствах первой, а это приносит ей огромную боль.

Таким образом, мы видим, что Пушкин в своём произведении “Евгений Онегин” раскрыл множество интересных тем, которые, так или иначе, затронули человеческие сердца.

Я считаю, что именно данные темы Пушкин пытался обсудить в своём произведении “Евгений Онегин”.

Вариант 2

Произведение Евгений Онегин Пушкин писал достаточно продолжительное время. Характер и поведение Евгения соответствует тому периоду, в котором работал Александр Сергеевич над произведением. Начал писать его Пушкин, будучи молодым, а закончил уже в зрелом возрасте.

В начале романа Онегин молодой заносчивый, высокомерный, избалованный жизнью. Ему все достается легко, каждая столичная девушка старается завоевать его внимание. Бесконечные развлечения, ему быстро наскучили, и он решил развеять скуку в имении, доставшемся ему в наследство. Беспечный, не желающий заниматься хозяйством, он и в деревне праздно проводил время. От скуки решил, что можно поближе сойтись с соседом Ленским. Так же от нечего делать, а так же из-за любопытства согласился посетить семью Лариных. Там он познакомился с девушками Татьяной и Ольгой.

Избалованный вниманием городских барышень он ставит Татьяну на место, высокомерно читая ей лекцию, о том, что она унизила себя тем, что объяснилась в любви первая. Он не мог поступить иначе. В тот момент он не понимал, что сам разрушает свое счастье, но ему так хотелось возвыситься в глазах бедной деревенской девушки. Наслаждаться ее страданием по неразделенной любви. С другой стороны в нем еще остались и честь, и благородство. Он не стал использовать в своих корыстных целях чувства Татьяны.

Как и многие Онегин сперва делает, потом думает, так получилось с дуэлью. Ленский взрослый, влюбленный не смог сдержаться, когда Евгений начал флиртовать с его невестой. До этого Онегин считал маленьким мальчиком, относился снисходительно и совсем не хотел обидеть друга, просто хотел поиграть чувствами друга. К сожалению, шутка не удалась. Дуэль, смерть друга, несколько разбитых судеб. От горя и стыда Евгений уезжает. Только теперь он понимает, что жизнь это не игра.

После путешествия молодой человек уже реально смотрит на жизнь. Встретив Татьяну, он понимает, что юношеские чувства не угасли, а наоборот теперь костер его любви разгорается еще сильнее. Но Татьяна уже не та и урок преподает ему она. Теперь уже он со слезами на глазах слушает проповедь, той девочки, которую когда-то учил он.

С того момента как Евгений отказал Татьяне прошло много времени. Он сильно изменился, многое понял.

Другой. Нет, никому на свете Не отдала бы сердца я! То в вышнем суждено совете… То воля неба: я твоя…

Она проста и безыскусна в выражении своих чувств. И это может до глубины души тронуть читателя, но не такого искушенного в любовных делах человека, как Онегин. Для него Татьяна — не больше, чем привлекательная провинциальная барышня. В этом и состоит главная ошибка Онегина: он не увидел ни души, ни способности любить, ни живого ума Татьяны. И с видом опытного человека в ответ на ее письмо прочел ей целую отповедь (местами пошловатую):

Мечтам и годам нет возврата; Не обновлю души моей… Я вас люблю любовью брата И, может быть, еще нежней.

Я, сколько ни любил бы вас, Привыкнув, разлюблю тотчас; Начнете плакать: ваши слезы Не тронут сердца моего, А будут лишь бесить его.

Самое удивительное заключается в том, что все эта — правда. В словах Онегина нет ни слова лжи. На исповедь Татьяны он ответил своей исповедью, искренне полагая, что все обстоит так, как он говорит. Он действительно считает себя неспособным на сильное чувство, и предупреждает ее об этом. Только дальнейшие события разрушили эту уверенность Онегина. Он все-таки полюбил. И полюбил именно Татьяну, встретив ее через много лет в Москве, женой генерала. Нельзя сомневаться в искренности чувств Онегина. Сказав много лет назад, что он не создан для блаженства, он вдруг осознает обратное, о чем и пишет Татьяне:

Нет, поминутно видеть вас, Повсюду следовать за вами, Улыбку уст, движенье глаз Ловить влюбленными глазами, Внимать вам долго, понимать Душой все ваше совершенство, Пред вами в муках замирать, Бледнеть и гаснуть… вот блаженство!

Итак, увидев новую, изменившуюся Татьяну Ларину, он понял, что упустил тогда в деревне. Как же объяснить его внезапно вспыхнувшую страсть? Наверное, не в последнюю очередь здесь сыграло роль то, что Татьяна в то время была юной девушкой, и сама предлагала ему свое сердце, теперь же она — недоступная, холодная, безупречно владеющая собой светская женщина. А запретный плод сладок. Сама Татьяна, не щадя чувств Онегина, отвечает на вопрос, почему, не оценив ее любви в прошлом, он теперь падает перед ней на колени:

Не потому ль, что мой позор Теперь бы всеми был замечен. И мог бы в обществе принесть Вам соблазнительную честь?

Сочинение Образ и характеристика Евгения Онегина

Подавленный событиями, Онегин едет путешествовать по России. Во время странствий, он ближе знакомится с жизнью разных слоёв общества, что помогло его духовному пробуждению.

Вернувшись в столицу, он встречает на балу Татьяну и влюбляется в неё. Он, когда то бездушный и холодный, вдруг проникся к ней искренним чувством. Но она уже не та влюблённая в него девушка, она знатная княгиня. Онегин сожалеет о том, что раньше не оценил красоту её души. Татьяна отвергает его и он опять одинок и разочарован.

Сочинение 4

Он уезжает в селение, и восторгаться природой, но это ему вскоре надоедает. Онегин заводит знакомство с Ленским и между ними возникает дружба. Ленский и Онегин люди непохожие, но хорошо дополняющие друг друга.

Плохая выходка Онегина приводит к поединку с Ленским. Евгений хотел было отступить от поединка, однако побоялся сарказма в свою сторону. Единственная пуля, выпущенная Онегиным, обрывает жизнь Ленского, мечтавшего о прекрасной семье, но мечтам не суждено было сбыться. Евгений Онегин не помышлял о том, что он действует самолюбиво. Он отклоняет любовное послание от Татьяны, о чём впоследствии очень пожалеет. Главного героя можно охарактеризовать, как переживающего эгоиста, который ища смысл жизни, приносит вред людям окружающим его.

Для Евгения это всё было забавой, но любовь и дружба не выносит к себе такого обращения. Потеряв всех, кто бы рядом Онегин, остаётся страдать один. И не было никого рядом, кто бы смог помочь пережить, ему это тяжёлое время. И в этом виноват лишь он один. После всего что с ним произошло, он изменился. Он становиться человеком, знающим, что он хочет от жизни. Он осознаёт, что влюблён в Татьяну, но уже поздно. Татьяна отклоняет его чувства, так, как и он отверг ранее её любовь. Онегин способен на поступки, о которых иногда и сам сожалел. Он был человеком талантливым , не раскрывшим свои возможности. Роман показывает, что опуститься на самое дно легче, чем потом подняться и снова стать счастливым.

Нажмите, чтобы узнать подробности

Иртн ӗ уроксенче вӗреннӗ хайлавсене аса илӗпӗр, к ӗ некене 57 – м ĕ ш страниц ӑ на у ç ӑ п ӑ р та текстпа ӗçлӗпӗр.

 1. Анне п ӗр кунхине икӗ чӑххине те пусарма лартни. 2. Ч ӗпсем тухассине кӗтсе пурӑнни . 3. Ч ӗп шинклетни илтӗнни . 4. «Ай ӑплине туйса чутах йӗрсе яраттӑм . Сар ӑ чӑх чӗпсӗр тӑрса юлни . Сар ӑ чӑх чӗпсӗр тӑрса юлни . 6. Кушак ç ӑвӑрлани . 7. Сар ӑ чӑх кушак çурисене йышӑнни. Кушакпа чӑх çапӑçни. 8. Амӑшӗсем ачисене каялла тавӑрни.

1. Анне п ӗр кунхине икӗ чӑххине те пусарма лартни.

2. Ч ӗпсем тухассине кӗтсе пурӑнни .

3. Ч ӗп шинклетни илтӗнни .

4. «Ай ӑплине туйса чутах йӗрсе яраттӑм .

6. Кушак ç ӑвӑрлани .

7. Сар ӑ чӑх кушак çурисене йышӑнни. Кушакпа чӑх çапӑçни.

8. Амӑшӗсем ачисене каялла тавӑрни.

Пур ӑк, чар ,куланай ,кӗлет, вӑр- вар, шакӑл тухса ларнӑ, чӑпар.

Пур ӑк, чар ,куланай ,кӗлет, вӑр- вар, шакӑл тухса ларнӑ, чӑпар.

Ваттисен сӑмахĕсене тупасси вӑйӑ. Çак каларӑшсемпе усӑ курма пулать:  Ӗне с ӗ ч ӗ –  Ӗ не хуçалӑхра  В ӑ к ӑ р в ӑ й ӗ  Йыт ӑ кил  Й ӑ ваша йыт ӑ Тупс ӑ м ӗ сем: Чун у çç и; çур пурн ӑç ; упа в ӑ йне пар ӑ нман; сыхлать тет; та юратн ӑ ;

Ваттисен сӑмахĕсене тупасси вӑйӑ.

Çак каларӑшсемпе усӑ курма пулать:

 Ӗне с ӗ ч ӗ –

 Ӗ не хуçалӑхра

 В ӑ к ӑ р в ӑ й ӗ

 Йыт ӑ кил

 Й ӑ ваша йыт ӑ

Тупс ӑ м ӗ сем:

Чун у çç и; çур пурн ӑç ; упа в ӑ йне пар ӑ нман; сыхлать тет;




Ку ӗç х ӑç ан пулса иртет? Ç ырав ç ӑ м ĕ нш ĕ н калава ур ӑ х ят паман? Пусма ларн ӑ чӑхпа чӗпсем мӗн тума кирлӗ пулнӑ? Ача ай ӑпӗ мӗнре? Чӑхпа кушак мӗншӗн ç апӑ ç са кая çç ӗ?

Ку ӗç х ӑç ан пулса иртет?

Ç ырав ç ӑ м ĕ нш ĕ н калава

ур ӑ х ят паман?

Пусма ларн ӑ чӑхпа чӗпсем

мӗн тума кирлӗ пулнӑ?

Ача ай ӑпӗ мӗнре?

Чӑхпа кушак мӗншӗн ç апӑ ç са кая çç ӗ?


Пир ӗн ӗнтӗ чӗпӗ нумай пулать. Эпӗ чӗпсем тухассине кӗтсе пурӑнатӑп. Манӑн хӑвӑртрах кӑларттарас килет. Чӑха ачашласа унпа калаçаттӑм. Чӗп шинклетнине илтрӗм, вӑр-вар сиксе тӑтӑм, вырӑн çинчен антӑм. Хам айӑплине пӗлсе эпӗ чутах йӗрсе яраттӑм. Кушака пырса ачашларӑм. Кушака çемçен йӑтрӑм. Эпӗ хӑраса кайса ним тума аптранӑ.

Пир ӗн ӗнтӗ чӗпӗ нумай пулать.

Эпӗ чӗпсем тухассине кӗтсе пурӑнатӑп. Манӑн хӑвӑртрах кӑларттарас килет.

Чӑха ачашласа унпа калаçаттӑм.

Чӗп шинклетнине илтрӗм, вӑр-вар сиксе тӑтӑм, вырӑн çинчен антӑм.

Хам айӑплине пӗлсе эпӗ чутах йӗрсе яраттӑм.

Кушака пырса ачашларӑм.

Кушака çемçен йӑтрӑм.

Эпӗ хӑраса кайса ним тума аптранӑ.



1. Чĕпĕ кăларма амăшĕ миҫе чăх лартать? 1. 1 2 . 2 3 . 3 2. Амăшĕ чăх айне пĕтĕмпе миҫе ҫăмарта хурать? 1 . 28 2. 10 3 . 30 3. Хаяр чăхăн миҫе чĕпĕ тухать? 1 . 10 2 . 14 3 . 3 4.Лайăх чăхăн миҫе чĕпĕ тухать? 1 .2 2 .3 3 .6 5. Хăш чăххине кĕлете хупаҫҫĕ? 1 .Саррине 2 .Чăпаррине 3 .Иккĕшне те 6.Ача кушака мĕншĕн ҫӳлти сарайĕнчи пурака кайса ярать? 1. Апат ҫиме 2 .Ҫăвăрлама 3 .Пурăнма

1. Чĕпĕ кăларма амăшĕ миҫе чăх лартать? 1. 1 2 . 2 3 . 3

2. Амăшĕ чăх айне пĕтĕмпе миҫе ҫăмарта хурать? 1 . 28 2. 10 3 . 30

3. Хаяр чăхăн миҫе чĕпĕ тухать? 1 . 10 2 . 14 3 . 3

4.Лайăх чăхăн миҫе чĕпĕ тухать? 1 .2 2 .3 3 .6

5. Хăш чăххине кĕлете хупаҫҫĕ? 1 .Саррине 2 .Чăпаррине 3 .Иккĕшне те

6.Ача кушака мĕншĕн ҫӳлти сарайĕнчи пурака кайса ярать? 1. Апат ҫиме 2 .Ҫăвăрлама 3 .Пурăнма

Трубина Мархва герой ӗ сем ыр ӑ па усал к ӗ реш ӗ в ӗ нче ашш ӗ -ам ӑ ш ӗ м ӗ н п ӗ ч ӗк рен ӑс парса в ӗ рентнине те, çут çантал ӑ кран илн ӗ ӑшпилл ӗ хе те пурн ӑç пу ç лам ӑ ш ӗ нчен ӑ нкарма пик ӗ не çç ӗ . Ç итес урок валли ч ӗ р чунсем ç инчен хат ӗ рлен ӗ кроссворда туса кил ӗ р.

Трубина Мархва герой ӗ сем ыр ӑ па усал к ӗ реш ӗ в ӗ нче ашш ӗ -ам ӑ ш ӗ м ӗ н п ӗ ч ӗк рен ӑс парса в ӗ рентнине те, çут çантал ӑ кран илн ӗ ӑшпилл ӗ хе те пурн ӑç пу ç лам ӑ ш ӗ нчен ӑ нкарма пик ӗ не çç ӗ .

Ç итес урок валли ч ӗ р чунсем ç инчен хат ӗ рлен ӗ кроссворда туса кил ӗ р.

Оценить 913 0

Куракова Вера Васильевна

Шупашкар хулинчи 49-мĕш вӑтам шкулта

чӑваш чĕлхипе литературине вĕрентекенсем

Ĕҫ ҫынна илем кÿрет

Паянхи пурнӑҫа илес пулсассӑн, ҫын хӑйне вӑйлӑ туясси тĕрлĕ сӑлтавран килет: ҫемье тĕрекĕнчен, тус-юлташ пурринчен,ĕҫ вырӑнĕнчен, сывлӑх ҫирĕп пулнинчен,ӑс- тӑн чун-чĕре пуянлӑхĕнчен, пурнӑҫа тĕрĕс пурӑнма пĕлменинчен, пултаруллӑхран, кашни тĕллеве пурнӑҫлама пĕлменинчен…

Ырми-канми ĕҫлекене те, ача- пӑча ÿстерекене те, ҫукран пур тӑвакана та, ырӑ йӑла-йĕркене тытса пыракана та ĕҫчен-маттур, ҫивĕч ҫын тетпĕр. Ĕҫ-вӑл пурнӑҫ тыткӑчи,илемĕ. Пĕр-пĕрне ӑнланса, пулӑшса пырсан ҫеҫ ĕҫ ӑнать, ырӑ ят сарӑлать. Ĕҫрен хӑраман, таса чун чĕреллĕ, ырӑ ĕмĕтлĕ ҫын кӑна пулма пултарать.

Ҫĕр ҫинче ҫын алли тĕкĕнмен ĕҫ ҫук та пулĕ. Пурнӑҫа лайӑхлатас тесен кашни ҫыннӑн хӑйне килĕшекен пĕр- пĕр ĕҫе суйласа илмелле. Ҫав ĕҫре чун-чĕрене хурса ĕҫлемелле, ҫитĕнÿсем тумалла, малалли пурнӑҫ ҫинчен шухӑшламалла.

Ĕҫ- пурнӑҫ тытать, ĕҫ телей кÿрет. Кашни ҫыннӑн хӑйĕн ĕҫе, хĕлĕ.Хӑв юратнӑ ĕҫе пĕр кун хаушшинче суйласа илме май ҫук. Ҫапах та пĕр-пĕр ĕҫе кӑмӑлласси пĕчĕкренех палӑрать.

Ҫĕр ҫинче мĕн пур ĕҫе ҫыннӑн ӑста аллипе, ӑс-хакӑлĕ тӑвать.Ĕҫ чӑнлӑх,сӑпайлӑх,тараватлӑх – чӑваш ҫынсен ҫак ырӑ енĕсем кашни ҫынра пулччӑр тессе шухӑшлатпӑр.

Паллах, кашни ҫыннӑн хӑйĕн ĕҫе-хĕлĕ, хӑйĕн телейĕ. Чылай ҫынсенчен илтме пулать. Ĕҫе уява кайнӑ пек каятӑп, ĕҫре мана питĕ лайӑх, ĕҫтешĕсемпе килĕштерсе ĕҫлетпĕр, эпĕ ĕҫ вырӑнне ҫухатасран темрен хӑранӑ пек хӑратӑп теҫҫĕ. Хӑшĕ-пĕрисем хӑйсен валли хӑйсемех ĕҫ вырӑнне тупаҫҫĕ, хӑшĕ-пĕрисем вара ашшĕ-амӑшĕн ĕҫне малалла тӑсаҫҫĕ, теприсем ашшĕ – амӑшĕ каланипе, ыттиссем ҫут ҫанталӑк панӑ талантпа ĕҫлеҫҫĕ.

Паллах тĕнчере пур професси те лайӑх, пур професси кирлĕ. Анчах та пĕтĕм ҫын пултаруллӑ ҫуралаймасть. Пĕр ĕҫех пĕри лайӑх ĕҫлет, теприн пулсах пĕтеймест. Пурте артист та ÿнерҫĕ те пулаймасть. Ҫавӑнпа та ҫыннӑн хӑй мĕн тума пултарассине шута илсе, камӑлĕ хӑш ĕҫ патне туртӑнать – ҫавна суйласа илмелле.

Сӑмахран: мана вĕрентекен ҫуралсанах, ашшĕ чупса пынӑ тет, аллине тытрĕ тет те чуптуса ҫапла каларĕ тет. Манӑн хам вилличен сана учитель пулнине курасчĕ терĕ тет. Ашшĕ ĕнчи тӑвансем пурте вĕрентекенсем пулса ĕҫленĕ хӑй хĕрне те учитель тӑвасшӑн пулнӑ, паллах ашшĕн пехилĕ ҫитнĕ пуль. Апла пулсан вӑл ҫуралсанах вĕрентекен пулма ĕмĕтленнĕ ача пулса тухать.

Чӑнах та вĕрентекенĕн хӑйĕн чӑн-чӑн ҫын пулмалла: ырӑ кӑмӑллӑ, сӑпайлӑ, таса чунлӑ, культурӑллӑ, ҫивĕч, ĕҫчен, ӑслӑ – тӑнлӑ, культурӑллӑ пулмалла. Ачасемпе пĕр чĕлхе тупни - пысӑк талант..

Манӑн вĕрентекен пуринчен те ырӑ, пултаруллӑ, хисеплĕ, чуна ҫывӑх, кирек кама та ӑнланма, темĕнле йывӑр ыйтӑва тивĕҫлĕ татса пама пултаракан ҫын. Вĕрентекен ача амӑшĕ пек ыррине ҫеҫ сунать, ырӑ-сывӑ, тĕрĕс тĕкел ӑслӑ- тӑнлӑ ҫын тӑвасшӑн тӑрӑшать.

Учитель ĕҫе ҫӑмӑл маррине пурте ӑнланаҫҫĕ.Чӑнипех те шкулта, чӑтӑмлӑ та ырӑ шухӑш-кӑмӑлла вĕрентекенсем ĕлеҫҫĕ.

Этемĕн тепĕр лайӑх ĕҫе - вӑл хӑйĕн чун илемĕшĕн те тӑрӑшма пултарни. Ку ҫынна тата та вӑйлӑрах тӑвать. Ҫавӑн пекех илемлĕ тĕрлĕрен илемлĕ япаласем тума вĕрентет. Халĕ ĕнте ҫын-вĕҫме кӑна мар, шӑтӑк евĕр янӑравлӑ шӑрантарса юрлама, тӑпӑл – тӑпӑл ташлама, хут ҫине пурнӑҫри сӑнсене чӑн пурнӑҫри пекех ÿкреме, йĕри-тавралӑха тĕрĕ-эрешпе илемлетме, кино калӑплама, илемлĕ сӑвӑ – калавсем ҫырма пултарать. Ҫын ĕҫĕсене ĕҫленĕ чухне ҫын ҫакӑнта хӑйĕн чун телейне тупать. Ĕҫ вӑл – халӑхӑн тарӑн ӑсӑпе тĕрĕслĕх туйӑмĕ, таса кӑмӑл-сипечĕпе ҫынна пысӑкӑн юратни, чун илемĕпе характер ҫыпӑҫулӑхĕ, сӑмах-юмах виҫелĕхĕпе юрӑ-сӑвӑ хитрелĕхĕ.

Этеме ĕҫ ҫуратнӑ теҫҫĕ. Ĕҫ ӑна ҫын тунӑ. Ҫын вара хӑй таврашĕнчи ҫут ҫалталӑка улӑштарса тем тĕрлĕ япала шухӑшласа кӑларнӑ. Те хӑйне пурӑнма ҫӑмӑл пултӑр тесе, те хӑйне хуҫа пек тытма, те хӑйне шанчӑклӑ та ҫирĕп туйма…

Ырӑ сӑмах, ырӑ шухӑш, ырӑ ят хӑварас тесен ҫыннӑн йывӑҫ лартмалла, ача ҫуратса тĕрĕс-тĕкĕл ÿстермелле, пÿрт лартмалла теҫҫĕ.

Мана чӑнахах та учителĕн пархатарлӑ ĕҫĕ питĕ килĕшет. Кашни вĕрентекенех хăйĕн вĕренекенĕсем сапăр та хастар чун-чĕреллĕ çынсем пулччăр тесе тăрăшать, ырă шухăш-ĕмĕтпе пурăнать. Вăл çĕр çинчи çĕршер професси валли тÿрĕ чунлă çынсем вĕрентсе хатĕрлет. Тÿрĕ чунлă çынсем — саккунлăхпа йĕркелĕхе пăхăнакансем. Ку вара — çĕр çинчи, хамăр хушăри тăнăçлăх никĕсĕ. Çакăнта мар-и учителĕн пархатарлă ĕçĕ?

Учитель ĕçĕ питĕ яваплă ĕç. Пурне те пĕлесшĕн çунакан таса чунлă шăпăрлансемпе пĕлÿлĕх тĕнчинче çÿрени, мĕн пĕлнине пĕлменнисемпе тавçăрайманнисем патне çитерме тăрăшни мăнаçлантарать, хавхалантарать, чунра савăнăç вăратать. Чăнах, хăвăн ăс-тăнна, пултарулăхна ыттисене парнелесси — сăваплă ĕç. Кашни вĕрентекен хăйĕн пурнăçне пархатарлă ĕçпе ирттерет. Учитель ĕçĕ çăмăл маррине пурте ăнланаççĕ. Хăйĕн чун пуянлăхĕпе çамрăксене те çынсене юратса хисеплеме, ĕçчен те йĕркеллĕ çын пулма вĕрентет.

Мĕнле хисеплемĕн-ха вĕрентекене? Вăл кашни ачан пурнăçĕпе, савăнăçĕ-хуйхипе, терт-нушипе пурăнать. Кашни вĕренекене хăй ачине юратнă пек юратать, йывăр вăхăтра пулăшать, унпа пĕрле савăнать те, кулянать те. Педагог вăл пĕр вăхăтрах чун инженерĕ те. Ачан чунне вĕрентекен пек тата кам ăнланма пултарать-ши? Тата кам унран ытла ача чунне витĕр курать, ăна сăваплă витĕм кÿрсе çĕр-шыва, ашшĕ-амăшне, тăванĕсене, юлташĕсене юрăхлă та тивĕçлĕ çын ÿстерме хевте çитерет?

Педагогсем — кашни ача шăпинче ырă йĕр хăваракансем, кашни ачан ăс-тăнĕпе характерне çирĕплетсе, ăсталăхне аталантарса пурнăç çулĕ çине кăларакансем.

Юратнă вĕрентекен! Чылай ачан асĕнче ĕмĕрлĕхех упранать вăл. Эпĕ вара хама кĕçĕн классенче вĕрентнĕ Людмила Петровна Фроловăна паян кунччен те асран кăлармастăп. Вăл, анчах вĕренсе тухнăскер, чуна илĕртекен сăн-сăпатлăскер, йăрăс пÿллĕскер – пирĕн класа пĕрремĕш кĕни те куç умĕнчех. Людмила Петровнăн кашни хусканăвĕ, шăнкăрав пек уçă сасси пире, пĕрремĕш вĕренекенĕсене, тÿрех тыткăнларĕ.

Харăсах икĕ класс пĕрле вĕренеттĕмĕр, анчах та урок вăхăтĕнче шавланине, пĕр-пĕрне кансĕрленине астумастăп. Пурте Людмила Петровнăна тимлĕн итлетчĕç, мĕн хушнине пурнăçлатчĕç. Уроксенче тĕрлĕ вăйă выляттаратчĕ те – мĕн вĕреннине лайăхрах астуса юлаттăмăр. Сасă хăпартмасăрах çирĕп ыйтма пĕлетчĕ, хавхалантаратчĕ, мухтаса та илетчĕ. Тĕрлĕ сăвăкалавсене çав тери илемлĕ вулатчĕ, ăна татах та татах итлес килетчĕ. /керме, çыхма, çĕлеме, тĕрлеме, юрлама, ташлама – мĕн кăна тума вĕрентместчĕ пуль вăл пире! Экскурсисене, походсене каяттăмăр – курманнине кураттăмăр, пĕлменнине пĕлеттĕмĕр. Мĕнле аванччĕ пĕрле çÿреме! Маншăн вăл чи ырă, чи ăслă, чи ăнлануллă çын пек туйăнатчĕ!

Людмила Петровна пирĕн шкула вĕрентме килнĕ чухне качча тухманччĕ. Чечек пек хитре вĕрентекенĕмĕре Ярмушка шкулне нумаях пулмасть ĕçлеме килнĕ Евгений Павлович Фролов куç хывнă та туй кĕрлеттерчĕç. Туй кунĕнче эпир класĕпех чечек çыххисем хатĕрлесе саламлама кайнăччĕ.

Кунсерен шкула тулли те хавас кăмăлпа çÿреттĕм, уроксене тăрăшсах хатĕрленеттĕм. Людмила Петровна вĕрентме пуçласан ĕмĕт çуралчĕ: манăн та ун пек вĕрентекен пулмалла. Эпĕ анчах мар, пĕр класра вĕренекенсенчен тăваттăн аслă шкулта пĕлÿ илсе учитель пулса тăтăмăр. Çакăнта ырă та ăслă, илемлĕ те сăпайлă, пултаруллă та тăрăшуллă, ăшă чунлă, çаврăнăçуллă вĕрентекенĕн тÿпи питĕ пысăк тесе шутлатăп.

Хальхи вăхăтра ман юратнă вĕрентекенĕм тивĕçлĕ канура. Хăйĕн мăшăрĕпе, 32 çул ытла Ярмушка шкулĕн директорĕнче тимленĕ Евгений Павловичпа, икĕ ывăлпа пĕр хĕре аслă пĕлÿ парса пурнăç çулĕ çине тăратрĕç. Виççĕшĕ те çемье çавăрнă. Куç тулли пилĕк мăнук килмессерен савăнтарса хăвараççĕ вĕсене.

Эпĕ хамăн юратнă вĕрентекенĕмсене çĕре çити пуç тайса тав тăватăп! Сывлăхăр çирĕп, ĕмĕрĕр вăрăм, пурнăçăр пур енлĕ пуян та савăнăçлă, ырă та телейлĕ пултăрччĕ! Таймапуç сире!

Читайте также: