Кеше кайчан бэхетле була сочинение
Обновлено: 02.07.2024
- Для учеников 1-11 классов и дошкольников
- Бесплатные сертификаты учителям и участникам
Кеше була бел ү иң зур бәхеттер!
Сабирова Розалия, Әлмәт шәһәре
17нче урта мәктәбенең 10 сыйныф укучысы
Сүземне мәрхәмәтлелек турында сөйләүдән башларга уйладым. Мәрхәмәтлелек – ярдәм итүгә әзер булу, башкалар өчен үзеңне аямау ул. Авырлыкка дуча булган кешенең хәлен аңлау һәм аңа сүз яки гамәл белән ярдәм итә белгән кешене шәфкатьле, игелекле кеше диләр.
Кайберәүләр өчен мәрхәмәтлелек итү тумыштан бирелә, андыйлар омтылып торалар. Ләкин андый Тереза аналар кебекләр бик сирәк шул. Икенче берәүләр өчен – характер үзенчәлеге. Андыйлары исә күбрәк. Алар да кешеләргә ярдәм итәләр. Мөлкәтләре бай булган һәм популяр кешеләр хәйриячелек белән актив шөгыльләнә. Өченчеләр авырлык белән “маңгайга маңгай” очрашкан туганына булыша.
Ләкин безнең арабызда итәгатьле һәм ярдәмчел булу нормаль кешеләргә хас сыйфатлар икәнен онытучылар бар. Замана үзгәрә барган саен кешелеклелек, шәфкатьлелек артта калуын танырга мәҗбүрбез. Безнең заман – ул акча заманы, табыш һәм шәхси уңышлар. Болар артынна чабып кеше башкалар турында оныта, аның вакыты юк. Еш кына андыйлар хәтта якыннары турында да кайгыртмый башлыйлар. Ә бит туганнары кайгыра, газаплана, үзләрен кирәксез, ташланган кеше итеп хис итәләр. Кая монда чит кеше турында уйлану?
Бүгенге көндә картларга юл аша чыгарга булышу, авыр сумкаларын кайтарып бирү бик сирәк күренеш. Кем бүгенге көндә җәмәгать транспортында картларга яки кечкенә балага урын бирер икән?! Бу гади генә булган гамәлләрне кирәксез дип исәплиләр.
Бер-беребез турында кайгыртып яшәсәк, йөзләребез якты булыр иде, кайгы-борчулар качыр иде. Кешеләргә изгелек күрсәтмиче, без үзебезнең дә беркемнең ярдәмен тойган юк дип уйлыйбыз, үз-үзебезне шуңа ышындырабыз. Бу эчке тоемлау кешеләрдә шомлану, кыюсызлык, агрессия, бәхетсезлек хисләрен көчәйтә.
Тормышка шатлану, кешеләр белән берләшү безне бәхетле итә, ләкин шәфкатьсезлекне югалкач, бәхет кача. Үзеңне бәхетле итеп хис итәр өчен күп тә кирәми, ләбаса. Бары тик син күрсәткән ярдәмнән йөзгә чыккан елмаю, бары тик яхшылыкның кадерен белгән кешедән ишеткән “рәхмәт” сүзе.
Башкалардан карата яхшы мөнәсәбәт теләсәк, үзебез дә игелекле булыйк. Шушы бөек акыллылык банал ьлек, хакыйк әт ь эченә яшеренгән.
Әни – һәр кеше өчен иң якын, иң кадерле кеше. Ул безгә әлеге дөньяда яшәү хокукын, тормыш биргән. Бала иң беренче сүзендә “әни” дип, юкка әйтмидер. Һәр әни үзенең баласы турында кайгыртып калмыйча, анда кешелеклелек, әдәплелек сыйфатларын да тәрбияли. Әни безне мөстә – кыйль фикер йөртергә, үзебезнең хаталарны танырга ярдәм итә. Тормышның булачак һәм үткән көннең кадерен белергә өйрәтә. Нәкъ әни безгә кешенең кадерен белергә, туганнарың турында кайгыртырга, өлкәннәрне хөрмәт итергә өйрәтте. Бары әни генә синең уңышларыңа һәм ирешкән дәрәҗәләреңә чын күңелдән куана.
Әни – безнең киңәшче.Ул безгә дөресен әйтүче, хаталарыбызны төзәтеп, туры юлга бастыручы. Хәтта өлкән кешеләр дә еш кына әниләренә мөрәҗәгать итәләр. Һәр кеше үз әнисен үзенчә ярата: кемдер аңа матур сүзләр белән эндәшсә, кемдер өй эшләрен эшләргә ярдәм итә, әнисе турында кайгырта. Начар әниләр булмый. Әни кеше беркайчан да үз баласын алдамый. Җир йөзендә һәр әни баласы өчен хәтта сәламәтлеген дә кызганмый. Әни безнең яратуны таләп итмичә, чын күңеленнән, ихластан ярата.
Әлбәттә, мин үземнең әниемне яратам һәм хөрмәт итәм. Ул минем бик яхшы, юмарт һәм гадел. Үзеңең серләреңне сөйләп була торган, гел киңәшләр сорап була торган кешең булуы – зур бәхет. Әнием кояш кебек, гел балкып, һәрберебезнең күңелен күрүче нур кебек. Аннан башка дөньяны күз алдына китерергә дә куркам. Әнием мине бик күп нәрсәләргә өйрәтте. Мин аңа бик рәхмәтле.
Һәрберебез дә әниләрнең эшләгән яхшылыклары өчен рәхмәтле булырга тиеш. Беркайчан да үз әниеңне онытма, чөнки аны дуслар да, акча да алыштырга алмый.
Әниегезнең кадерен белегез һәм яратыгыз!
“САМЫЙ ДОРОГОЙ ЧЕЛОВЕК”
Мама – это самый родной, близкий и дорогой человек для каждого из нас. Она дала нам самое ценное, что мы имеем – нашу жизнь. Не зря первое слово, которое произносит ребёнок - “мама”. Каждая мама не только заботится о своём ребёнке, но и старается привить ему самые лучшие человеческие качества. Мама учит нас самостоятельно принимать решения, признавать свои ошибки. Она учит нас ценить жизнь и каждое прожитое мгновенье. Именно она научила нас ценить людей, заботиться о близких и уважать старших. Только мама всегда будет искренне радоваться нашим успехам и достижениям.
Конечно же, я очень люблю и уважаю свою маму. Она у меня очень добрая и справедливая. Какое же это счастье осознавать, что есть человек, которому в любой момент можно рассказать что-либо или поделиться каким-то секретом и быть уверенным в том, что всё это останется между вами. Моя мама, как солнце, светит каждому в нашем доме. Я даже боюсь представить, что бы я без неё делала. Мама научила меня многому, я безумно благодарна ей за это.
Каждый из нас благодарен своей маме за всё, что она делает для нас. Не нужно никогда забывать о своих матерях, ведь никакие друзья, деньги не смогут заменить нам нашу родную маму.
Читайте также: